Sarah Bernhnard: The first influencer

Αν όταν ακούς τη φράση Fashion Icon σου έρχονται στο μυαλό influencers και brand ambassadors συνέχισε να διαβάζεις…

Μεσημέρι Κυριακής, μετά το οικογενειακό τραπέζι, βολεύεσαι στον καναπέ του πατρικού σου με τον καφέ σου να αχνίζει νωχελικά στο χέρι σου. Και τι να κάνεις… ανοίγεις πάλι «αυτό τον διάολο» (just to quote your father) και όμορφες εικόνες, με όμορφους ανθρώπους, που καταναλώνουν όμορφα προϊόντα ξεπροβάλλουν μπροστά σου στο γνωστό κοινωνικό μίδι(-ουμ)… μετά το τρίτο σου like κάτι σε κάνει να βαριέσαι… το κλείνεις, χαζεύεις λίγο τηλεόραση. Η σκηνή με το κινητό επαναλαμβάνεται τουλάχιστον άλλες δύο  φορές. Και είναι οι εικόνες ίδιες. Αδιάφορα ίδιες, βαρετά ίδιες, επαναλαμβανόμενες.

Κι όπως γυρίζεις το κεφάλι σου στο τραπεζάκι με το δαντελωτό σεμέν (προίκα της μαμάς) το μάτι σου πέφτει πάνω στη γαμήλια φωτογραφία των παππούδων σου. Ξεκινάς να παρατηρείς – χρώματα δεν μπορείς να διακρίνεις, ασπρόμαυρη βλέπεις -αλλά τα σχέδια και τα αξεσουάρ φαίνονται ολοκάθαρα. Κι αναρωτιέσαι πως ήταν τα πράγματα παλιά, πολύ παλιά… Τότε που τα κορίτσια πήγαιναν στο περίπτερο ν’ αγοράσουν τα περιοδικά του μήνα, που το φόρεμα της ηθοποιού της ταινίας γινόταν τάση. Κι αναρωτιέσαι πώς και ποιά να ήταν άραγε τα πρώτα fashion icons…

Μια παρόμοια εμπειρία, μια μικρή έρευνα και η αγάπη μου για τη Sarah Bernhardt δημιούργησαν αυτό το άρθρο.

Who is who…

Η μεγαλύτερη ηθοποιός του 19^ου αιώνα. Έζησε στο Παρίσι και διέγραψε μια λαμπρή πορεία στο θέατρο Odeon, το οποίο μάλιστα οργάνωσε σε στρατιωτικό νοσοκομείο κατά τη διάρκεια του Γάλλο-Γερμανικού πολέμου. Για πολλούς είναι η πρώτη που δημιούργησε τον τίτλο σταρ,  ήταν η πρώτη που ντύθηκε στο σινεμά από ”couturier” και υπήρξε η πιο διάσημη ηθοποιός στον κόσμο. Έζησε μια ιδιαίτερα ελεύθερη, εκκεντρική ζωή. Τα θεματικά πάρτι της ήταν πάντα σημαντικό κοινωνικό γεγονός, ενώ μια ακόμη ιδιαιτερότητά της ήταν και το να κοιμάται σε φέρετρο. Για αρκετά χρόνια παντρεμένη με τον ελληνικής καταγωγής  Αριστείδη ή Jacques Damala υπήρξε μούσα και fashion icon για αρκετούς (εντός κι εκτός της βιομηχανίας του θεάματος).

Τα fashion trends

1. Το 1913 στα γυρίσματα της ταινίας Ελισάβετ Α’ ζήτησε απ’ τον Paul Poiret να δημιουργήσει την γκαρνταρόμπα της για το έργο, κάτι που στη συνέχεια έγινε trend, καθιερώθηκε κι ακολουθήθηκε από άλλους σχεδιαστές (βλέπε Coco Chanel, Hubert de Givenchy  Yves St. Laurent)
2. “Boy’s Clothes”.Τη δεκαετία του 1870 ο κόσμος του Παρισιού σκανδαλίζεται όταν η διάσημη ηθοποιός εμφανίζεται με ένα ανδρικό κοστούμι. Ο πειραματισμός της αυτός συνέβαλλε τα μέγιστα στη δημιουργία αυτού που σήμερα ονομάζουμε «ανδρόγυνο στυλ».
3. Το καπέλο Fedora είναι αυτό που λέμε ένα must-have trend της ντουλάπας μας κι έφτασε μέχρι εκεί γιατί η Sarah Bernhardt το 1882 το φόρεσε ενώ έπαιζε το ρόλο της πριγκίπισσας Fedora στο θέατρο. Φτιαγμένο από τον διάσημο πιλοποιό Edward Knox ειδικά για εκείνη έγινε αμέσως instant trend.  Φορεμένο από άνδρες αλλά και γυναίκες συνέβαλε στη γενικότερη μόδα του ανδρόγυνου στυλ που ήδη είχε ξεκινήσει.
4. Η αγάπη της για το νέο, το καινοτόμο ήταν αυτή που την οδήγησε να φορέσει πρώτη Art Nouveau κοσμήματα ξεκινώντας τη νέα μόδα της εποχής που εκείνη ξεκινά πρώτη τόσο πάνω στο σανίδι όσο και στην προσωπική της ζωή. Τέλος πια στους κορσέδες και την καλυμμένη από ύφασμα γυναικεία σάρκα. Η νέα μόδα έχει πιο «χυτές» γραμμές και αρκετά δάνεια από την αντρική γκαρνταρόμπα δίνοντας στη γυναικεία φιγούρα ανδρικό δυναμισμό. Το νέο αυτό στυλ συμπληρώνουν τα κοσμήματα του Rene Lalique, σημαντικότατου και πιο αντιπροσωπευτικού σχεδιαστή κοσμημάτων του ρεύματος της Art Nouveau.

Τι μάθαμε σήμερα…

Η Sarah Bernhardt ήταν η πρώτη αυθεντική influencer κι αυτό γιατί παρέμεινε «άπιστη» στο ίδιο, στο επαναλαμβανόμενο, σ’ αυτό που βλέπει το μάτι σε κάθε γωνιά. Δε φοβήθηκε να πειραματιστεί, να εισάγει πράγματα για την εποχή αδιανόητα, δε φοβήθηκε τα στενόμυαλα «Δες! Καλέ πως ντύθηκε έτσι αυτή;». Ήταν ιδιαίτερη πρώτα απ’ όλα στο χαρακτήρα κι αυτό δεν μπορούσε παρά να φαίνεται στο κάθε «επιμέρους» της. Αγκάλιασε τον χαρακτήρα της, όσο ιδιαίτερος , παράξενος, ή «προβληματικός» μπορεί να χαρακτηριζόταν, τον αγάπησε και τον εξέφρασε, κι αυτό για μένα θα πει στυλ: η αυθεντικότητα και όχι η κόπια.